Rośliny to delikatne stworzenia, które do prawidłowego wzrostu potrzebują nie tylko wody i składników odżywczych, ale również odpowiedniego światła. Warto pamiętać o tym, że nie każde jego źródło nadaje się do ogrodu lub szklarni. Z kolei te, które się nadają, często znacznie się od siebie różnią, posiadając określone zalety i wady. W tym wpisie zostaną one pokrótce scharakteryzowane w prosty i zrozumiały dla czytelnika sposób.
Pierwszym rodzajem powszechnie stosowanego w ogrodach źródła światła są lampy sodowe do uprawy roślin (HPS) oraz lampy metalohalogenkowe (MH). Ich popularność wynika przede wszystkim z niskiej ceny i stosunkowo dużej mocy (nawet 1000 W), co pozwala oświetlić ogromną powierzchnię. Wykorzystuje się je głównie do roślin w fazie kwitnienia i wzrostu, ponieważ doskonale stymulują rozwój liści, łodyg, a także ukorzenianie się poszczególnych sadzonek (sodowa emituje barwę czerwoną, natomiast metalohalogenkowa – niebieską).
Jedyna wadą omawianych lamp jest wysoka temperatura pracy. Jeśli chodzi o uprawianie indoor oświetlenie do tego przeznaczone może także występować w postaci świetlówek energooszczędnych (CFL), stosowanych przede wszystkim na małych powierzchniach. Zaletą tego rodzaju źródła światła jest niska temperatura pracy i brak konieczności posiadania dodatkowego układu zasilania, bo jest on zazwyczaj umieszczony fabrycznie w trzonku lampy. Świetlówki są skuteczne wówczas, gdy znajdują się blisko roślin, najlepiej w odległości 10 cm od ich szczytu. Ostatnim rodzaje oświetlenia stosowanego w ogrodnictwie są lampy ledowe, cechujące się niską temperaturą pracy i poborem energii.
